قلب خانه با بهترین لوازم
در هر زمان و هر مكانی هم با توجه به نیازهای مردم و امكانات در دسترس، ظرف‌هایی خاص انتخاب می‌شد. مثلا در قدیم بیشتر از ظرف‌های سنگی استفاده می‌كردند كه كم‌كم با پیشرفت انسان این ظرف‌ها هم جای خود را به مدل‌هایی جدیدتر داد.مادران و مادربزرگ‌های ما هم بیشتر از ظروف مسی استفاده می‌كردند. ولی امروزه، ظرف‌ها معمولا یا نچسب است یا پیركس و دیگر خبری از ظرف‌های مسی قدیمی نیست. اما هر یك از این ظرف‌ها مزایا و معایب خودش را دارد، یعنی نمی‌شود یك نوع ظرف را صددرصد عالی و نوع دیگر را صددرصد مضر دانست.
ظرف‌های مسی
ظرف‌های مسی در آشپزخانه‌های قدیمی جایگاه ویژه‌ای داشت. ولی امروزه كمتر كسی از این گونه ظرف‌ها استفاده می‌كند.جالب است بدانیم كه پختن غذا در ظرف‌های مسی، خواصی هم دارد، اما اگر مقدار مسی كه وارد غذا می‌شود از حد معینی بیشتر باشد، این ویژگی ممتاز تبدیل به نكته‌ای منفی می‌شود. البته امروز هم بعضی از خانواده‌ها فقط به دلیل خاصیت استفاده از این نوع ظرف‌ها، ترجیح می‌دهند در ظروف مسی غذا درست كنند.اما علاوه بر خواصی كه برای سلامت انسان دارد، ظروف مسی دارای ویژگی‌های دیگری هم است. به عنوان مثال این نوع ظرف‌ها مانند ظروف نسوز عمل می‌كند و در اثر آشپزی خراب نمی‌شوند. در ضمن، برخلاف پیركس كه گاهی ممكن است در اثر حرارت آسیب ببیند، این نوع ظرف‌ها هیچ وقت چنین صدماتی نمی‌بینند.
ظروف مسی مانند ظروف نسوز عمل می‌كند و در اثر آشپزی خراب نمی‌شوند. در ضمن، برخلاف پیركس كه گاهی ممكن است در اثر حرارت آسیب ببیند، این نوع ظرف‌ها هیچ وقت چنین صدماتی نمی‌بینند
ظرف‌های نسوز و نچسب
این نوع ظرف‌ها كه معمولا در اغلب خانه‌ها هم یافت می‌شود، دارای مزایا و معایبی است. ظروف نسوز از فلز ساخته می‌شود و برای این‌كه قابلیت نچسب و نسوز بودن را پیدا كند، لایه‌ای خاص داخل آن می‌كشند.
هنگام شستشوی این نوع ظرف‌ها باید بیشتر دقت كرد و آنها را آرام و با ملایمت شست. همچنین باید حواستان باشد، قاشق فلزی به كف یا دیواره‌های ظرف برخورد نكند. چون اگر لایه نچسب آن از بین برود، نه‌تنها قابلیت‌های خود را از دست می‌دهد بلكه موجب بروز بیماری نیز می‌شود. پس حتما از خراشیده شدن و خط افتادن این گونه ظروف جلوگیری كنید.
ظروف نچسب را نباید وقتی خالی است، به مدت طولانی روی حرارت زیاد بگذارید. چون این حرارت باعث می‌شود دودی از آن بلند شود كه بسیار مضر است
مصرف كمتر روغن از مزایای پخت غذا در این نوع ظرف‌هاست، یعنی اگر هنگام پخت غذا از این ظروف استفاده كنید، با حداقل میزان روغن می‌توانید غذایتان را بپزید.
پیركس
معمولا از این نوع ظرف‌ها بیشتر در فر و مایكروفر استفاده می‌شود. این نوع ظرف، به راحتی شسته و تمیز شده و هیچ وقت ساییده و خراشیده نمی‌شود. ولی هنگام استفاده از ظرف‌های پیركس باید مراقب تغییر دمای ناگهانی باشید، چون ممكن است این ظرف‌ها در اثر تغییر ناگهانی دما بشكند.
ظرف‌های آلومینیومی
شاید نام ظروف آلومینیومی را كمتر شنیده باشید و تصور كنید كسی از آنها استفاده نمی‌كند،اما مردم معمولا این نوع ظرف‌ها را به اسم روحی یا رویی می‌شناسند، در حالی كه این ظرف‌ها به طور عمده از جنس آلومینیوم است.پخت و پز در این گونه ظرف‌ها باعث می‌شود مقداری آلومینیوم در غذا آزاد شود كه برای بدن مضر است. پس اگر از این نوع ظرف‌ها استفاده می‌كنید، بهتر است غذاهای ترش، شور و غذاهای حاوی گوجه‌فرنگی را درون آنها نپزید. چون این غذاها باعث می‌شود آلومینیوم بیشتری در غذا آزاد شود.
ظرف‌های چدنی
این ظرف‌ها برای پخت و پزهای طولانی‌مدت مفید است چون حرارت را به خوبی در خودش نگه می‌دارد و گرما را زیاد منتقل نمی‌كند.
